اخبار

اینترنت اشیا (IoT) دنیای ما را تغییر خواهد داد.تخمین زده می شود که تا سال 2025 نزدیک به 22 میلیارد دستگاه اینترنت اشیا وجود داشته باشد. گسترش اتصال اینترنت به اشیاء روزمره، صنایع را متحول کرده و در هزینه های زیادی صرفه جویی می کند.اما چگونه دستگاه های غیر فعال از اینترنت از طریق حسگرهای بی سیم اتصال پیدا می کنند؟

حسگرهای بی سیم اینترنت اشیاء را ممکن می سازند.افراد و سازمان ها می توانند از حسگرهای بی سیم برای فعال کردن انواع مختلف برنامه های هوشمند استفاده کنند.از خانه‌های متصل گرفته تا شهرهای هوشمند، حسگرهای بی‌سیم پایه‌ای را برای اینترنت اشیا ایجاد می‌کنند.نحوه عملکرد فناوری حسگر بی سیم برای هر کسی که قصد دارد برنامه های اینترنت اشیاء را در آینده به کار گیرد بسیار مهم است.بیایید نگاهی به نحوه عملکرد حسگرهای بی سیم، استانداردهای نوظهور بی سیم حسگرها و نقشی که در آینده ایفا خواهند کرد بیاندازیم.

حسگر بی سیم وسیله ای است که می تواند اطلاعات حسی را جمع آوری کرده و تغییرات در محیط محلی را تشخیص دهد.نمونه هایی از حسگرهای بی سیم شامل حسگرهای مجاورت، حسگرهای حرکت، سنسورهای دما و حسگرهای مایع هستند.حسگرهای بی سیم پردازش داده های سنگین را به صورت محلی انجام نمی دهند و انرژی بسیار کمی مصرف می کنند.با بهترین فناوری بی سیم، یک باتری می تواند سال ها دوام بیاورد.علاوه بر این، حسگرها به راحتی در شبکه های کم سرعت پشتیبانی می شوند زیرا بارهای داده بسیار سبک را منتقل می کنند.

سنسورهای بی سیم را می توان برای نظارت بر شرایط محیطی در سراسر یک منطقه گروه بندی کرد.این شبکه های حسگر بی سیم از تعداد زیادی حسگر پراکنده فضایی تشکیل شده اند.این حسگرها از طریق اتصالات بی سیم ارتباط برقرار می کنند.حسگرها در یک شبکه عمومی داده ها را از طریق گره هایی که اطلاعات را در دروازه یکپارچه می کنند یا از طریق گره هایی که هر سنسور مستقیماً به دروازه متصل است، به اشتراک می گذارند، با این فرض که می تواند به محدوده لازم برسد.این دروازه به عنوان پلی عمل می کند که حسگرهای محلی را به اینترنت متصل می کند و هم به عنوان روتر و هم به عنوان یک نقطه دسترسی بی سیم عمل می کند.